Geregistreerd bij de KvK in Myanmar! - BMYGuest Myanmar BV

Bijna groen licht…

Een bedrijf opzetten in Myanmar is toegestaan voor buitenlanders in een zogenaamde 'Foreign Company'. Maar in specifieke situaties mag je alleen een bedrijf opzetten in samenwerking met een lokale partner. En laten wij nou precies zo’n specifieke situatie hebben… Het dorp waar we ons willen vestigen heeft een beschermde status en het blijkt dat wij daar als buitenlanders niet zonder meer aan de slag mogen, dat kan alleen als we een samenwerking aangaan met een lokale business partner. En die hebben we gevonden in Ruata, de zakenman met wie we ook in de bergen zijn geweest. Hij heeft een bedrijf in Yangon dat ontsmettingsmiddel verkoopt aan ziekenhuizen in Myanmar, geen overbodige luxe! We kennen Ruata ondertussen zo goed dat we deze stap graag met hem zetten en hij is ook graag bereid met ons samen te werken.

Het is dus tot zover gelukt!! Sinds 14 november staan we als BV bij de KvK in Myanmar geregistreerd onder de naam ‘ဘီမိုင်ဂက်(စ်) မြန်မာ ကုမ္ပဏီ လီမိတက်‘ oftewel ‘BMYGuest Myanmar Company Limited’ 😊.

We willen met dit bedrijf voor werkgelegenheid zorgen onder de onderontwikkelde bevolking. Het minimum salaris is hier 2,50 € per dag. Niet per uur, per dag! Bewoners van deze dorpen willen we leren de verhuur van de vakantiehuisjes en het ontvangen van toeristen te regelen. Hygiëne is echt iets wat aangeleerd moet worden in Myanmar, maar vooral hier in Chin! Na iedere toerist het beddengoed verschonen bijvoorbeeld. ‘Waarom zou je?? Het ziet er toch nog niet al te vies uit?!’ Wij hebben in guesthouses in Chin vaker in bedden geslapen waar al een of meerdere nachten gebruik was gemaakt van het beddengoed. Dan zou je verontwaardigd naar de receptie kunnen vliegen, maar zullen ze niets begrijpen van je klacht. Zo smerig is het bed toch niet! Administratie bijhouden en verwerken met computer worden ook nieuwe ervaringen, verzorgen van wandeltochten, ontbijtservice en (misschien in de toekomst) het runnen van een klein restaurantje, vervoer van toeristen naar dichtstbijzijnde stadje, enzovoorts. Zo kunnen zij zelf leren inkomsten daaruit te krijgen.

Mondeling is ons door de Chief Minister en de minister van Hotels en Toerisme medewerking toegezegd. Alle gemaakte afspraken met deze heren hebben we verwerkt in een Engelstalige brief die vervolgens vertaald is in het Myanmarese ‘kriebelschrift’ (google maar eens, dan begrijp je deze omschrijving direct :) Als zij die ondertekend hebben dan is dat hét groene licht voor de vakmannen om te bouw te starten.

Maar voorlopig zijn de mannen uit het dorp eerst bezig met de voorbereidingen voor de bouw. Vakmannen zijn het! Wat ze maken daar kan een olifant op dansen en kraken doet het dan niet! Alles gaat ook met het handje. Bomen worden kilometers verderop van de steile berghellingen gekapt en die loeizware stammen worden op de schouders naar het dorp gedragen. Dit alles op teenslippers! We hebben een paar vergaderingen met de dorpsraad over het hele project. Dat alleen al is nieuw, nadenken over en het berekenen van de kosten zijn ze duidelijk niet gewend, afspraken zwart op wit zetten, en zelfs het zien van de eenvoudige bouwtekening doet hun mond openvallen. Het zijn allemaal totaal nieuwe ervaringen maar ze vinden het reuze interessant, en je ziet aan hun gezichten dat ze helemaal zin hebben in deze grote klus!

De vergaderingen verlopen nogal wat inefficiënter dan Albert vanuit het bedrijfsleven gewend is en duren daarom zomaar 3-4 uur. En dat in kleermakerszit op de grond of ergens op een bankje in het dorp. Alles went 😉

Als we weer in Yangon zijn voor het oprichten van ons bedrijf, is mevrouw Aung San Suu Kyi in Nederland vanwege het genocide proces in Den Haag wat Gambia tegen Myanmar heeft aangespannen - het is live op tv. Het is duidelijk dat er veel is misgegaan in de afgelopen jaren in dit land en een positieve, blijvende oplossing is nog niet voorhanden. Het maakt ons duidelijk dat we te maken hebben met een land waar de regering grote uitdagingen heeft en waar iedereen, zowel in het binnenland als in het buitenland, een mening over heeft.

Tegelijkertijd maakt het ons ook duidelijk dat een groot deel van de bevolking geleden heeft onder jarenlange militaire overheersing en dat het tijd wordt dat de bevolking geholpen wordt zich te ontwikkelen en juist liefde te zien. Hoewel we slechts een hele kleine druppel op een hele grote gloeiende plaat kunnen zijn, willen we toch ons best doen de lokale bevolking te ondersteunen. Met onze initiatieven zullen we proberen mensen te trainen, ouderen een waardige oude dag te geven, kinderarbeid te voorkomen, jonge jongens en jonge meiden kans op werk te geven en daarmee uit de mensenhandel en gedwongen prostitutie te houden.

Wat we doen is misschien maar beperkt, maar als we een paar mensen liefde kunnen laten voelen en toekomst kunnen geven, dan is dat de moeite waard.

Onverwachts zijn we bruiloftsgasten...

De dochter van de burgemeester, waarbij wij logeren, gaat trouwen en bovenaan de wensenlijst van het bruidspaar lijkt te staan dat ze een paar lange buitenlanders op hun feest willen hebben! We worden daarom uitgenodigd en ons beleefd bedoelde “nee, dat hoeft niet, we willen geen inbreuk maken op een belangrijk familiefeest” mag niet baten. De dag voor de bruiloft worden er twee varkens geslacht en komen aantal oude vrouwtjes uit het dorp om zo’n 4 volle emmers knoflooktenen, gember en uien te pellen!! Good grief!

Samen met een klein beetje groenten en heel, heel, heel veel witte rijst wordt er een bruiloftsmaal voor zo’n 100 gasten klaargemaakt.

Een uur voordat de trouwdienst begint bedenkt de vader van de bruid dat zijn haar nog geknipt moet worden. Er wordt naar Judy gekeken en sja, wat doe je dan als je een kam en huishoudschaar in je handen wordt gedrukt…. 😊

Omdat wij de buitenlandse gasten zijn worden we na de trouwceremonie heel goed verzorgd! Grote stukken varkenslever, gevulde ingewanden, tong, en nog meer voor ons ondefinieerbare stukken varkensvlees worden ons met een vriendelijke lach aangeboden. Erg ‘verleidelijk’ allemaal maar we houden het wijselijk toch maar bij de rijst en groenten, en gelukkig lijken sommigen dat te begrijpen.

We zijn de hele dag aanwezig op de bruiloft en dat is een hele ervaring erbij! En naast dat is het voor ons ook een goede kans om de mensen wat te leren kennen en zij ons. En het is voor hen een uitgelezen kans om te ‘dansen’ met een reus! Wie wil dat nou niet..?