(Meer) Klaar voor start!

"Even pauze" was de titel van onze laatste blog op 22 maart dit jaar. Dat 'even' is uiteindelijk 7 maanden geworden.

Najaar 2018 hebben we 2 maanden door Nepal en Myanmar gereisd om te kijken in welk land we ons willen gaan inzetten op gebied van werkgelegenheid en geven van trainingen. Na alles wat we gezien hadden in beide landen besloten we voor Myanmar te gaan, waar we begin dit jaar nog een maand geweest zijn.

Zoals jullie in de laatste blogs hebben kunnen lezen, waren we enthousiast over alle mogelijkheden die we in Myanmar zagen en deuren die voor ons open gingen. Maar toen we terugkwamen namen we pauze omdat bij Judy na een paar dagen alle enthousiasme voor zo'n enorme stap totaal verdwenen was, terwijl Albert er nog steeds onverminderd zin in had de stap naar Azie juist wél te zetten. Jullie kunnen je vast voorstellen dat dat voor ons allebei niet makkelijk was - plotseling twee ver uiteenlopende verlangens!

Sja, wat doe je samen in zo'n geval...? De afgelopen maanden zijn alle emoties bij ons voorbij gekomen die je maar kunt bedenken! Een aantal daarvan waren zelfs nieuw voor ons om eens mee te maken ;-) Van boosheid, teleurstelling en onbegrip tot inleven, begrip en uiteindelijk berusting. We maakten samen de keuze dat we niet zouden gaan. Je kunt niet zo'n stap nemen als je er zo verschillend in staat! We hebben met veel mensen gesproken over de situatie en ook een aantal gevraagd ons eens scherpe vragen te stellen over het 'Waarom' van het hele plan en het 'Waarom' van de twijfels. We kwamen er concreter achter dat hoewel we één zijn en we een behoorlijk goed huwelijk hebben, we ook allebei ons eigen karakter, persoonlijkheid, emoties en kwaliteiten hebben. Zeg maar... de 'global IT manager' op kantoor versus de 'kind- en pleegkind-manager' thuis. Twee totaal verschillende werelden. Om samen een beter team te zijn in de toekomst hadden we nog wat meer voorbereiding nodig, en die hebben we genomen de afgelopen maanden. Ondertussen is Albert doorgegaan met solliciteren omdat er toch weer brood op de plank moet komen.

In de zomer groeide er bij Judy weer een positief gevoel voor Myanmar. Albert's sollicitatiegesprekken, die veelbelovend waren voor een hele mooie positie bij een bedrijf in Brabant, gingen ondertussen door, maar na veel praten, wikken en wegen hebben we besloten om tóch naar Myanmar te gaan!

Nu, na een maand hebben we alle contacten daar weer gemaild. We hebben beperkt geld gestuurd naar de mannen uit Taisun zodat ze aan de slag kunnen om hout en gras voor de daken voor de traditionele Chin-huizen te kunnen verzamelen in de bossen. Dat kan namelijk alleen in de maanden oktober en november.

Het is dan ook leuk om foto's van ze te ontvangen, van hun vergaderingen en de boomstammen die ze al hebben verzameld. Ze kijken erg uit naar onze komst en ook naar een betere toekomst met een eerlijk inkomen zodat ze hun kinderen betere kansen kunnen bieden. Daar gaan we voor!

Volgende maand gaan we weer voor een maand naar Myanmar om verdere afspraken te maken, oude contacten te spreken en nieuwe contacten te maken, een BV op te zetten, contracten op te stellen, etc. etc.

We houden jullie vanaf november op deze blog weer op de hoogte van alle ontwikkelingen.