Stilstaan en doorgaan

Terwijl het aantal Coronabesmettingen in veel landen groot is, is het tegen onze verwachtingen in beperkt gebleven in Myanmar. Dat lezen we in nieuwsberichten en horen we via de Nederlandse ambassade. Een serieuze uitbraak van het virus lijkt het land gelukkig bespaart te blijven.

De hele situatie rondom het virus heeft onze plannen in eerste instantie stilgezet. Het land zit tot op heden nog op slot voor buitenlanders en wanneer het opengaat is nog niet bekend, zoals dat voor meerdere landen geldt.

En nu…? Stilstaan met zulke plannen voor de toekomst in ons hoofd is niet altijd gemakkelijk geweest in de afgelopen maanden! Stilstaan heeft best voor onrust gezorgd. Ondanks dat hebben we allebei sterk het gevoel dat we naast stilstaan ook stap voor stap door moeten gaan om mensen daar aan de andere kant van de wereld een kans te geven op een beter leven.

"Er is zooooooooooooooveel goeds te doen daarginder in de verte..." is iets wat een kennis van ons laatst schreef, die zelf jaren in Mali ontwikkelingswerk heeft gedaan. Absoluut waar! Vooral de jongeren en kinderen gunnen we een betere toekomst met meer kansen en inkomen om bijvoorbeeld alleen al hun ziektekosten te kunnen betalen.

Hoewel we wel goede gesprekken hebben gehad met de overheid en vertegenwoordigers van de Kamer van Koophandel, hebben we nog niet de benodigde vergunningen om toerisme-activiteiten te kunnen starten in Myanmar. Toch zouden we alvast wat willen doen en willen we de mensen alvast helpen. Ondertussen zouden we ook graag een eigen huis hebben, een privé-plek in Taisun, en we hebben besloten deze beide dingen met elkaar te combineren. We zijn de laatste weken daarover met de mensen in gesprek gegaan en hebben inmiddels de mensen in Taisun de opdracht gegeven een huis te gaan bouwen. Dit betekent aan de ene kant voor hen goede werkgelegenheid en aan de andere kant voor ons alvast een huis waarin we zelf kunnen gaan wonen of op termijn kunnen gaan verhuren.

Het is voor zowel hen als voor ons lastig onderhandelen en afspraken te maken op afstand maar we hebben een bouwtekening gemaakt en ze gaan graag aan de slag. We moeten erg wennen aan de andere cultuur - met ons westers denken willen wij afspraken graag zwart op wit hebben, maar bij hen gaat het allemaal op vertrouwen, er staat niet heel veel op papier. Maar we vertrouwen ze en we zijn erg benieuwd hoe de bouw gaat.

Ruata, onze lokale zakenpartner, en Hannah helpen met afspraken maken rond dit alles en de cultuur te begrijpen en dat is ontzettend fijn!

We zeggen de mensen dat voor alles de veiligheid tijdens de bouwen van belang is. In de bouw en het onderhoud van gebouwen zie je ongelofelijke taferelen. Het is heel gewoon mensen te zien die met gevaar voor eigen leven op grote hoogte en zonder bescherming aan het werk zijn en op smalle richeltjes lopen. Ongelofelijk en ongelofelijk gevaarlijk.

Omdat we ervan uitgaan dat Myanmar weer een keer open zal gaan, zijn we ook op andere vlakken na een tijdje stilstand actie gaan ondernemen. We zijn begonnen met het leren van de taal (en mensen, wat is dat moeilijk) en ons zijn ons aan het verdiepen in de cultuur, die zo heel anders is dan die van ons maar wel heel belangrijk is om te begrijpen. We hebben een stapel boeken op tafel liggen en onderhouden kontakt met de mensen in Myanmar.

Daarnaast hebben we ons huis in Rumpt ook te koop gezet en zijn ondertussen de eerste kijkers al geweest. De huizenmarkt is goed momenteel dus we hebben er vertrouwen in dat we het binnenkort verkopen. Best ook een lastige stap, want we zijn al 21 jaar verknocht aan onze fijne stek middenin de Betuwe!

Het is voor ons belangrijk om hun cultuur en denken te leren begrijpen en we doen daar veel moeite voor. Maar het is ook voor hen belangrijk om te groeien in hun begrip van andere culturen, zeker als ze op termijn toeristen vanuit het westen willen ontvangen. Hoewel we op afstand zijn, proberen we toch al de mensen te leren hoe wij in het westen zijn, denken en handelen. Het is leuk om te zien dat Hannah, onze vertaalster, het oppikt en onze gedachten graag doorgeeft aan de lokale bevolking.

Veel Myanmarezen zien op internet wel dat de wereld om hen heen verder ontwikkeld is dan hun land en ze nemen ook initiatieven om zichzelf en hun land verder te helpen. Om maar een voorbeeld te noemen zagen we in maart dat steeds meer zelfgeknutselde E-bikes het straatbeeld vullen.

Je gaat toch spontaan giechelen als je een 'echte lederen' nep-merk-portemonnee verkoopt aan een lange buitenlander…

…of een uitdaging om eens een kort dameskapsel te mogen knippen en verven. We gaan naar een chique zaak in Yangon. Een 'verplichte' hoofd, nek, arm- en handmassage bij de kapper is hier heel gebruikelijk, en dat alles bij elkaar voor de zachte prijs van € 13,00 ! Voor dat geld moet je in Nederland je haar zelf verven. Naar de kapper gaan kun je best een belevenis noemen!

Ons allebei een extra ijsje van de zaak aanbieden is ontzettend aardig bedoeld maar is niet heel praktisch. Hilarisch, dat wel...

Dit zijn zo maar wat komische dingetjes die je meemaakt daar.